শ্ৰমিক

এটি ৰৌদ্ৰদগ্ধ শৰীৰ ,

এটা ক্লান্ত মন,

সুৰুঙাবিহীন কৰ্মব্যস্ততা,এটা পৰাধীন জীৱন ।

কাৰণ –

তেওঁলোক যে শ্ৰমিক ।

স্বাধীনতাৰ তৃষ্ণাত আতুৰ ,

বোজাৰ ভৰত কাতৰ তেওঁলোকৰ শৰীৰ ।

এমুঠি অন্ন,এটি আশ্ৰয় কিম্বা

পৰিয়ালৰ চাৰিবেৰত ওলোমাব খোজা

এটি হাঁহিৰ আশাত

বন্দী,

তেওঁলোকৰ দুহাত ।

তেওঁলোকৰ দুহাতেৰে বাগৰে

কেঁচা তেজৰ সোঁত ,

য’ত বিৰিঙি উঠে জীৱনৰ দুখৰ দলিল ।

দুহালি চকুৰে পাৰভাঙি বৈ আহে

আৱেগৰ লোতক ,

য’ত লুকাই থাকে হেৰুওৱাৰ যাতনা ।

এৰা...

সময়ৰ আগত বশ্যতা স্বীকাৰ কৰা

এওঁলোকেই হ’ল শ্ৰমিক ।