বুকুত এটি বিপ্লৱ নুৰিয়াই লৈ
তেওঁ
মোৰ দুৱাৰত টুকুৰিয়াইছিল ।
এখন
সেউজ অৰণ্যৰ স্বাধীনতাৰ স্বপ্নই
তেওঁক
বাৰুকৈয়ে বলিয়া কৰিছিল ।
নৈৰ
সিপাৰে ৰিণিকি ৰিণিকি শুনো আজিও
বিপ্লৱৰ
কুচকাৱাজ কিম্বা মৃত্যুৰ আৰ্তনাদ ।
জীৱনে
সোধে –
বুকুৰ
হালধীয়াৰ পৰা অৰণ্যৰ সেউজীয়ালৈ
আৰু
কিমানদূৰ বাট ?
মোৰ
হাতত তেওঁ সঁপি গ’ল এমুঠি তেজে ধোৱা মাটি
কিন্তু
তেওঁ জনা নাছিল –
মোৰ
হাতত মোৰেই যে মৃত্যুঘন্টা আছে দুলি ।।
No comments:
Post a Comment